Είναι μια από τις συχνότερες επεμβάσεις στη πλαστική χειρουργική, ταυτόχρονα όμως είναι μια από τις δυσκολότερες τεχνικά.
Η ρινοπλαστική μπορεί να μειώσει ή να μεγαλώσει το μέγεθος της μύτης, να αλλάξει το σχήμα της ράχης ή του άκρου της, να στενέψει ή να διευρύνει την είσοδο των ρωθώνων, να αλλάξει τη γωνία μεταξύ μύτης και χείλους ή και να διορθώσει τη στροφή της προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Επίσης, μπορεί να διορθώσει δυσμορφίες συγγενείς ή επίκτητες και να λύσει κάποια από τα προβλήματα αναπνοής.
Είναι σημαντικά συχνότερη στις γυναίκες, ο αριθμός όμως των ανδρών που επισκέπτεται τον πλαστικό χειρουργό για ρινοπλαστική αυξάνει συνεχώς και καθιστά τη ρινοπλαστική μια από τις πιο δημοφιλείς επεμβάσεις στο ισχυρό φύλο.
Ποιοι είναι οι ιδανικοί υποψήφιοι;
Οι καλύτεροι υποψήφιοι για ρινοπλαστική είναι αυτοί που ζητούν τη βελτίωση και όχι την τελειότητα για τη μύτη τους.
Έτσι οι ψυχολογικά και σωματικά υγιείς, με ρεαλιστικές προσδοκίες, θα «πάρουν» καλύτερα αποτελέσματα από αυτήν την επέμβαση και θα αυξήσουν την αυτοπεποίθησή τους. Είναι γνωστό ότι στην κλίμακα ομορφιάς (κακή, μέτρια, καλή, πολύ καλή, άριστη) μόνο δύο σκαλοπάτια μπορεί να κερδηθούν από τα χέρια του καλύτερου χειρουργού.
Οι περισσότεροι χειρουργοί αποφεύγουν να χειρουργούν νέους, κάτω από την ηλικία των 16 για τις γυναίκες, και των 18 για τους άνδρες.
Επικινδυνότητα
Στα χέρια ενός ειδικού πλαστικού χειρουργού είναι μια ασφαλής επέμβαση χωρίς εμφανή σημάδια ενώ οι επιπλοκές είναι σπάνιες.
Ωστόσο προβλήματα αναισθησίας, μόλυνσης και ρινορραγίας μπορεί να συμβούν, αλλά αντιμετωπίζονται χωρίς προβλήματα.
Ένας στους δέκα ασθενείς ενδεχομένως να υποβληθεί σε διόρθωση μικρής ατέλειας με μικροεπέμβαση. Η εμφάνιση τέτοιων ατελειών είναι απρόβλεπτη και συμβαίνει ακόμη και σε ασθενείς των πιο έμπειρων και δεξιοτεχνών χειρουργών. Θα πρέπει να έχουμε πάντοτε υπόψιν πως στη ρινοπλαστική η διαφορά μεταξύ ενός καλού και ενός κακού αποτελέσματος μπορεί να μετρηθεί σε χιλιοστά.
Σχεδιασμός
Η καλή επικοινωνία μεταξύ ασθενούς και χειρουργού είναι θεμελιώδης. Ο ασθενής που αναγνωρίζει και επικεντρώνεται στα προβλήματα της μύτης του και δεν αναζητά γενικά μια «όμορφη μύτη» είναι ο καλύτερος υποψήφιος για την επέμβαση. Ο πλαστικός χειρουργός θα εκτιμήσει το ρινικό ιστορικό και τις ανατομικές δομές του ασθενούς και θα επεξεργαστεί τον τρόπο με τον οποίο το πρόβλημα εξατομικευμένα θα καθορίσει το προεγχειρητικό πλάνο ώστε να συναντήσει τις προσδοκίες του ασθενούς και θα ακολουθήσει φωτογράφιση. Πρέπει να εκτιμηθούν οι αναλογίες μεταξύ τμημάτων της μύτης και η σχέση της με το σύνολο του προσώπου . Γίνονται μετά τη φωτογράφιση λεπτομερείς μετρήσεις των αναλογιών του προσώπου και της μύτης. Αδρά η ρινοπροσωπική γωνία (η κλίση της μύτης σε σχέση με το πρόσωπο) είναι 34-35® ενώ η ρινοχειλική γωνία κυμαίνεται μεταξύ 100® και 108® στις γυναίκες και 90® έως 100® στους άνδρες.
Πριν την επέμβαση
Ο χειρουργός δίνει συγκεκριμένες οδηγίες για την προετοιμασία του χειρουργείου. Σ’αυτές περιλαμβάνονται οδηγίες για την πλύση του προσώπου, τη διατροφή, το κάπνισμα, το ποτό, την αποφυγή φαρμάκων και βιταμινών.
Η επέμβαση
Γίνεται σε κλινική ή νοσοκομείο υπό γενική συνήθως αναισθησία (μικρές παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν με τοπική αναισθησία ή μέθη). Η διάρκεια της επέμβασης είναι μια περίπου ώρα ενώ σε πιο σύνθετες επεμβάσεις μπορεί να ξεπεράσει τις δύο ώρες. Η πιο συχνά εφαρμοζόμενη μέθοδος είναι η «κλειστή» όπου όλες οι τομές είναι εσωτερικές. Σε μεγάλες όμως δυσμορφίες του άκρου της μύτης ή σε επανεπεμβάσεις επιλέγεται η «ανοιχτή» μέθοδος που προσθέτει μια μικρή τομή στο μέσο της στυλίδας. Η «ανοιχτή» τεχνική έχει ανοίξει τους ορίζοντες της επανόρθωσης και βοηθά τον χειρουργό στην αντιμετώπιση σύνθετων προβλημάτων δεν είναι όμως επέμβαση επιλογής στην τυπική ρινοπλαστική ρουτίνας που αφορά το συντριπτικό αριθμό των ασθενών, καθώς απαιτεί περισσότερο χειρουργικό χρόνο και προκαλεί παρατεταμένο μετεγχειρητικό οίδημα.
Δεν θα πρέπει να παραμεληθεί ο παράγοντας εισπνοή. Μετά από επιμελή εξέταση ο χειρουργός πρέπει να εντοπίσει τυχόν λειτουργικά προβλήματα που συνυπάρχουν και να τα αντιμετωπίσει (με την αρωγή συναδέλφου Ωτορινολαριγγολόγου όπου είναι απαραίτητο).
Στο τέλος τοποθετείται νάρθηκας ώστε να διατηρηθεί το νέο σχήμα και πώματα στους ρώθωνες για τον έλεγχο των εκκρίσεων.
Μετά την επέμβαση
Το πρώτο 24ωρο υπάρχει έντονο πρήξιμο στο πρόσωπο, μαύροι κύκλοι στα βλέφαρα που θα υποχωρήσουν σε 10-12 ημέρες, ήπια κεφαλαλγία, και έντονη δυσφορία από την αδυναμία αερισμού από τη μύτη.
Το πρήξιμο θα επιδεινωθεί τις επόμενες 2 ημέρες, θα υποχωρήσει όμως σταδιακά στη συνέχεια και η αναπνοή θα βελτιωθεί σημαντικά μετά την αφαίρεση του πωματισμού κατά την πρώτη μετεγχειρητική ημέρα. Σε μια εβδομάδα θα αφαιρεθεί ο νάρθηκας ενώ το πρήξιμο θα μειωθεί δραματικά σε 20-30 ημέρες. Παρά το γεγονός ότι ο ασθενής θα επανέλθει στην εργασία του σε 7-10 ημέρες η τελική εικόνα της μύτης του θα φανεί σε 3 έως 6 μήνες οπότε γίνεται και η μετεγχειρητική φωτογράφιση. Οι προγραμματισμένες μετεγχειρητικές επισκέψεις καθορίζονται μετά την αφαίρεση του νάρθηκα σε μηνιαία βάση μέχρι τη συμπλήρωση του έτους.
Η νέα εμφάνιση
Η μύτη είναι πιο κυρίαρχο χαρακτηριστικό του προσώπου. Η αλλαγή είναι ορατή ακόμη και σε μικρές παρεμβάσεις. Θα χρειαστεί έτσι κάποιο χρονικό διάστημα ώστε ο ασθενής να «συνηθίσει» τη νέα εμφάνιση. Την αρχική έκπληξη του ασθενούς θα ακολουθήσει μια περίοδος προσαρμογής πριν έρθει η πλήρης αποδοχή και η αύξηση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησής του.
Σημαντικό ρόλο την περίοδο αυτή θα παίξει το περιβάλλον του και η αντίδρασή του στη νέα εικόνα του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μια ρινοπλαστική που δεν «δείχνει» είναι αυτή που δίνει το καλύτερο αποτέλεσμα. Είναι αυτή που αρέσει στους ασθενείς γιατί ακριβώς τους επιτρέπει να γίνονται πιο εύκολα αποδεκτοί από το περιβάλλον τους.